Wendy (41) - Had een extreem geval van hevig bloedverlies
Bekijk de video voor het hele verhaal van Wendy.
“Mijn menstruatie werd pas een probleem op mijn 36ste, van het ene op het andere moment. Ik werd een keer ’s ochtends wakker en toen voelde het alsof ik in mijn bed had geplast. Ik deed mijn dekens weg en toen lag ik in een plas met bloed. De huisarts ging heel snel in de oplossingsmodus. Ga maar aan de pil en dat heb ik toen ook gedaan. Maar het werd niet echt als een probleem gezien of als iets bijzonders.”
Twee weken lang ongesteld
“Na een vakantie in Portugal, waarbij ik een bloeding door de pil heen kreeg, adviseerde de gynaecoloog mij een Mirena-spiraaltje te nemen. Toen brak de hel los. Ik was altijd twee weken ongesteld en in die twee weken was er altijd een week waarin het er eigenlijk uitpieste. Echt straaltjes bloed, ik verloor een paar dagen lang heel, heel veel bloed. Dat vond ik heel angstig: er waren dagen dat ik uren mijn bed niet uitkwam omdat ik niet kon functioneren. Langzaamaan raak je er ook een beetje aan gewend, hoe erg het ook is.”
Een HB van 4,4
“Toen ik me heel slecht en moe voelde zei de huisarts dat ik bloed moest laten prikken. Bleek dat ik een HB van 4,4 had, terwijl je minimaal 7 hoort te hebben als vrouw. Weer naar de gynaecoloog, maar toen ben ik toch weer naar huis gestuurd of heb ik me naar huis laten sturen. De menstruatie daarop was zo erg dat ik weer naar de huisarts ben gegaan. Toen kon ik niet eens meer terug naar huis fietsen. Ik had de kracht niet meer en toen zei de huisarts: ik ga nu meteen het ziekenhuis bellen. Toen heb ik een bloedtransfusie gehad en werd het wel serieuzer genomen. Vervolgens bleek – waarschijnlijk door de hormonen – dat er ook vleesbomen waren gaan groeien.”
In een uur een halve liter bloed kwijt
“De gynaecoloog zei: we zouden nog je baarmoederwand weg kunnen schroeien [middels NovaSure], maar we weten niet of dat helpt. Eigenlijk is dan de enige optie nog dat je je baarmoeder laat verwijderen. Ik kon niet meer functioneren en toen heb ik besloten: ik stop ermee en dat ding mag eruit.
Toen lag ik daar op het bed; ze wilden een infuus prikken want het ging helemaal niet goed. Ik weet nog dat ik zei: ik moet naar de wc want ik had ook heel veel stolsels, dus dan moet dat eruit. Het volgende moment werd ik wakker en toen stond er zes man om me heen en was ik dus knock-out gegaan. Toen bleek dat ik in de periode dat ik daar was – drie kwartier, een uur – bijna een halve liter bloed was verloren. Op dat moment zagen ze eigenlijk voor het eerst, na anderhalf jaar, hoeveel het was… Vier dagen later ben ik geopereerd.”
Wat andere vrouwen moeten weten
“Allereerst voor vrouwen die er last van hebben: ga er mee naar de huisarts of naar de gynaecoloog en wees eerlijk. Om de zoveel jaar verandert je hormoonhuishouding; ze zeiden tegen mij: je baarmoeder ziet er keurig uit, het is gewoon pech, het zijn echt je hormonen. En wat ik aan huisartsen en gynaecologen wil vragen is: vraag door en als je twijfelt: bespreek hoeveel bloedverlies iemand heeft.”
