Chantal (52) - Wilde niet meer dat hevige menstruaties haar leven beïnvloedden

Bekijk de video voor het hele verhaal van Chantal.

“Ik was 12, 13 jaar toen ik voor het eerst ongesteld werd en ik weet nog dat mijn moeder naar koopavond was en dat ik heel erge buikpijn had, echt heel erg. Ik dacht: wat is er? Voelde me helemaal niet goed. En toen werd ik de volgende ochtend wakker en was ik ongesteld geworden voor het eerst. Meteen heel heftig en dat is eigenlijk altijd zo gebleven. De huisarts heeft me op mijn 15de de pil gegeven om het beter te reguleren en om te kijken of het bloedverlies wat minder werd, maar dat was niet zo. De pil heb ik een jaar of tien geslikt – ook in verband met anticonceptie – maar ik had heel veel last van de bijwerkingen: stemmingswisselingen, migraineaanvallen.”

Sporten, verjaardagen, borrels: onmogelijk

“Op mijn 25ste, 26ste ben ik ermee gestopt en toen ben ik tien jaar geleden, op mijn 43ste, begonnen met een hormoonstaafje in mijn arm. Maar daar kreeg ik nog steeds doorbraakbloedingen bij. De eerste drie jaar ging het goed, maar daarna bleef het mis gaan, echt heftig. Sporten was onmogelijk, net als verjaardagen of een borrel ergens, want ik lag gewoon met zware buikkrampen of migraine op de bank of in bed. Ik kreeg ook ijzertekort, vooral in mijn tienertijd en toen ik begin 20 was, en viel vaak flauw door een lage bloeddruk en veel bloedverlies.”

Hoe NovaSure verlichting bracht

“Eigenlijk pas afgelopen zomer, een jaar geleden, zei ik: dit wil ik echt niet meer. Ik was soms wel twee of drie keer per maand ongesteld. Het winkelcentrum is hier op loopafstand, een boodschapje halen en weer terug en dan moest ik me alweer verschonen. Het was niet alleen niet prettig, ik was er ook ziek van: heel veel hoofdpijn, pijn in mijn borsten, pijn onder in mijn rug, buikpijn alsof iemand aan je eierstokken liep te trekken.”

“Toen kwam de gynaecoloog uiteindelijk met de NovaSure-behandeling als optie en daar heb ik meteen ja op gezegd. Dan branden ze het baarmoederslijmvlies weg, wat ervoor zorgt dat het bloedverlies zo goed als of als je geluk hebt helemaal stopt. Ik ben een van de gelukkigen bij wie het helemaal is weggebleven, op een keertje na, tien dagen na de ingreep. Tegen de ingreep hoef je absoluut niet op te zien, want het voelt ongeveer als een menstruatie qua buikpijn.”

Wat andere vrouwen moeten weten

“Tegen andere vrouwen wil ik zeggen: voel je geen zeikerd, want dat ben je niet. En heb je zulke pijnlijke klachten en heb je zoveel hevig menstrueel bloedverlies, meld je alsjeblieft bij je huisarts of gynaecoloog.”

Op zoek naar een gespecialiseerd ziekenhuis in de omgeving?